ایجاد یک اقتصاد خلاق

اقتصاد خلاق در روش اجرایی «پارک گون هی»
نویسنده: چا دوو وون
اقتصاد کره با بحران¬های متعددی مواجه بوده است، مانند پایان دوره رشد سریع اقتصادی در قرن 21، رکود مستمر رشد تولید ناخالص داخلی سرانه از سال 2007 که در آن سال برای نخستین بار ارزش آن به بیش از 20،000 دلار کاهش یافت و کاهش گسترده ی نرخ رشد اقتصادی از 3.5 درصد در سال 2010 به 2.1 درصد در سال 2020، ثابت ماندن نرخ اشتغال در سال 2007 در حدود 59 درصد و ضریب اشتغال در تمام صنایع از 10.1 در سال 2005 به 7.9 در سال 2011 کاهش یافته است. علاوه بر این، پیر شدن سریع جمعیت، کمترین نرخ تولد در جهان و عدم رشد تکنولوژی موتوری در نسل بعد، در حال تیره تر کردن چشم انداز اقتصادی است. «پارک گون هی» پس از شروع به کار خود در سال 2013، «اقتصاد خلاق کار محور» را به عنوان فلسفه ی اصلی امور مدیریتی خود در جهت حل مشکلات ذکر شده در بالا ارائه کرد. اگرچه تحلیل نتایج اقتصاد خلاق امر دشواری است، این مقاله سعی دارد که روند تکاملی سیاست اقتصاد خلاق را از زمان ظهور آن تا به اینجا بررسی کند تا مشکلات آن را مورد بررسی قرار داده و مسیر پیش روی آن را مشخص کند.
پشتیبانی دولت کره از صنایع خلاق توسط دولت های محلی، عمدتا متشکل از دو رویکرد است: سیاست فرهنگی و سیاست صنعتی. رویکرد سیاست فرهنگی کیفیت زندگی شهروندان را با محتویات فرهنگی و هنری و همچنین زیرساخت¬های مرتبط با آن بهبود می بخشد و مصرف محصولات خلاق را با آموزش استعدادهای خلاق و همچنین عرضه محتوای فرهنگی و زیر ساخت های منطقه افزایش می¬دهد. پروژه اصلی رویکرد سیاست فرهنگی ” پروژه ایجاد خوشه صنعت فرهنگ آسیایی” بود که دولت مو هویون آن را برای توسعه ملی متعادل و مدلی از شهر آینده ارتقا داد. بر خلاف استراتژی شهر خلاق، رویکرد سیاست صنعتی در صدد توسعه صنایع خلاق خاص در اکوسیستم صنعتی و حمایت از تمام یا بخشی از زنجیره ارزشی کسب و کارهای صنعت خلاق است.

دانلود فایل مقاله