روندپژوهي و وضعيت سنجي مشارکت نقاشي معاصر ايران در حراجي‌هاي داخلي و خارجي ( دبی و تهران)

چکيده

در این
پژوهش به بررسی روندپژوهی و وضعیت سنجی مشارکت نقاشی معاصر ایران در حراجی‌های
داخلی و خارجی پرداخته شده است. مسئله‌ی
مورد نظر در رابطه با چگونگی مشارکت هنرمندان نقاش معاصر ایران در این حراجی ها از
سال 1379 تا 1392 بوده است و اينکه چه کساني و چه عواملي در موفقيت ورود اثر
هنرمند به حراجي ها تأثيرگذار بوده‌اند. سعي محقق بر اين بوده است که با مطالعه در
اين حوزه روند و وضعيت تاريخي حضور هنرمند از مرحله‌ي اول توليد تا فروش در حراجي‌ها
بررسي گردد و مشخص شود روندکنوني مشارکت‌ها به چه گونه اي است و به واقع چه چيزي
در جريان است. با استفاده از روش توصيفي تحليلي اطلاعات به دست آمده از مصاحبه‌هاي
اکتشافي، اين نتيجه دريافت گرديد که هنرمندان نقاش به دو شيوه در حراجي‌ها مشارکت
دارند؛ 1- مشارکت مستقيم که اين نوع مشارکت دشوارتر و غيرقابل تضمين است.2- مشارکت
غيرمستقيم که بيشتر مشارکت‌ها در اين دسته قرار مي‌گيرند به اين دليل که مطمئن‌تر
و ماندگاري در آن طولاني مدت است. هشت گروه مهم در چرخه‌ي حراج هنر فعاليت موثر
دارند که مرسوم‌ترين نوع مشارکت هنرمند و اثر هنري در حراج از طريق؛ هنرمند، گالري
داخلي، مشاور داخلي، متخصص خارجي، حراجي و در آخر سرمايه گذار است که رخ مي‌دهد و
به رونق اقتصاد هنر کمک مي‌کند. همچنين از ديگر نتايج تحقيق، شناخت عواملي است که
در ورود اثر هنرمند به حراجي تأثيرگذار هستند. اين عوامل در چهار دسته سرمايه
فرهنگي، سرمايه اجتماعي، سرمايه اقتصادي و سرمايه نمادين قرار مي‌گيرند.

کليدواژه
ها: هنر،
نقاشي، بازار هنر، اقتصاد هنر، حراجي هنر، روند
پژوهي، وضعيت سنجي، کريستيز.