سرمایه فرهنگی

نویسنده: دیوید تراسبی[1]

چکیده: اقتصاددانان از قدیم انواع سرمایه ها را به سه دسته تقسیم میکردند: سرمایه فیزیکی، سرمایه انسانی، سرمایه طبیعی. مقاله ی پیشرو نوع چهارم از سرمایه را پیشنهاد می دهد، سرمایه فرهنگی. درواقع سرمایه فرهنگی به نوعی از دارایی اطلاق می شود که دارای ارزش و معیار های فرهنگی باشد.

این مقاله موارد استفاده از لغت ‹سرمایه فرهنگی› را در دیگر
مقالات و به طور ویژه در مباحث جامع شناسی پس از بوردیو  تحلیل کرده، تمایزات و اختلافات این موارد
استفاده را با آن چه در علم اقتصاد پیشنهاد شده است را مورد بحث و بررسی قرار می
دهد.

این مقاله همچنین شامل برخی پیشنهادات برای تحقیقات نظری و تجربی آتی می باشد.

[1] DAVID THROSBY