موضوع جدید برای پتانسیل ‘شهر خلاق’ در شهرهای کوچکتر کانادا

نویسندگان: ناتانیل ام. لوئیس و بتی دونالد[1]

چکیده: در کانادا و جاهای دیگر ، مدل “سرمایه خلاق” ریچارد فلوریدا تأثیر چشمگیری بر سیاستهای شهری و استراتژیهای توسعه کسب کرده است. این مدل پیش بینی می کند که در صورت تبدیل شدن شهرها به شهرهای متنوع ، پیشرفته و دارای امکانات رفاهی ، اکثر آن ها می توانند از نظر اقتصادی موفق باشند. با این وجود ، روش تئوریزه کردن ، کمی سازی و کاربردی شدن سرمایه خلاق تمایل به نادیده گرفتن شهرهای کوچکتر کانادا دارد. ما از داده های سرشماری اخیر و شواهد کیفی از یک مطالعه در مورد پویایی اجتماعی عملکرد اقتصادی در کینگستون ، انتاریو استفاده می کنیم تا استدلال کنیم که یک موضوع جدید مبتنی بر زیست پذیری و پایداری ، تصویری خوش بینانه و تواناتر از پتانسیل خلاق در شهرهای کوچکتر کانادا را ارائه می دهد. انتقادهای مربوط به سرمایه خلاق، تاکنون تمایل به بی اعتبار ساختن این مدل داشته است و شهرهای بزرگ را به عنوان برنده به طور پیش فرض در یک سیستم سرمایه داری غیر منطقی و شهرهای کوچک را با گزینه های اندک قرار داده است. در عوض ، هدف این مقاله تغییر بنیادین پارامترهای بحث خلاقیت برای شهرهای کوچکتر با ارائه راههای جدید برای مفهوم سازی و عملیاتی کردن توسعه در “اقتصاد جدید” است.

[1] Nathaniel M. Lewis and Betsy Donald