ارائه ی راهکارهای اقتصادی احیای صنایع دستی رو به فراموشی

چکیده

صنایع دستی از هنرهای اصیل ایرانی است که ریشه در فرهنگ ما دارد و در تعریف آن به خلاقیت و استفاده ار دست و مواد داخلی در مراحل تولید و جنبه­ های کاربردی و تزئینی توامان آن تاکید شده است. صنایع دستی ایران بسیار متنوع و دارای حدود 300 رشته ­ی مختلف است. این صنایع علاوه بر اهمیتی که به دلیل داشتن بار فرهنگی دارد، از نظر اقتصادی هم حائز اهمیت هستند و می ­تواند در اشتغالزایی و درآمدزایی نقش موثری داشته باشد. همچنین در عصری زندگی می­ کنیم که صنایع خلاق روند رو به رشدی داشته­ اند و توسعه و پیشرفت با صنایع خلاق گره خورده است؛ و با توجه به این امر که مهم­ترین طبقه­ ی صنایع خلاق در ایران مربوط به صنایع دستی است، اهمیت صنایع دستی را دوچندان می­ کند. اما متاسفانه به این هنرها به اندازه­ای که شایسته­ ی آن­ها است توجه نشده است و ما باید شرایط استفاده از مزیت­ های این هنر را فراهم آوریم. در میان انواع مختلف صنایع دستی، صنایع دستی رو به فراموشی از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ از این نظر که امکان فراموشی آن بیشتر از صنایع دستی­ های رایج است و این کالاهای هنری، میراثی از ایران است و باید باقی بمانند تا از مزیت­های آن­ها بهره ببریم، بنابراین بررسی مشکلات و پیشنهاد راهکار این نوع صنایع دستی را در اولیت قرار داده ایم.

پایان نامه­ ی پیش رو با هدف احیای صنایع دستی و با تاکید بر صنایع دستی رو به فراموشی به روش مصاحبه ­ی هدفمند­ با هنرمندان و استادان صنایع دستی در محدوده­ ی شهر اصفهان انجام شده است. در این پژوهش هدف بیان مشکلات و رتبه بندی مشکلات صنایع دستی (با تاکید بر مسائل اقتصادی) و ارائه ­ی رارهکار متناسب با آن­ها است. مشکلات در دو بخش بررسی شدند: اول مشکلات مربوط به ویژگی شخصیتی-اقتصادی شخص هنرمند و دوم مشکلات پیش رو در محیط ­های داخلی، محیط شغلی، محیط کلان، محیط نهادی ، محیط کسب و کار و محیط بین ­الملل. همچنین برای شناخت صنایع دستی رو به فراموشی و هنرمندان صنایع دستی رو به فراموشی از طریق مصاحبه شاخص ­هایی برای آن­ها تدوین گردید و در ادامه شاخص­ها رتبه بندی و امتیاز دهی شدند و بر این اساس تعریفی هم برای این قبیل صنایع دستی و هنرمندان داده شد که در آن­ها تعداد هنرمندان و میزان تولید به عنوان مهمترین ملاک­ها در نظر گرفته شدند. در نهایت اولیت­ های راهکارها در: برنامه ریزی با رویکرد صادرات محور، نمادین کردن هنرمندان شاخص، ضمانت اجرایی بر مالکیت معنوی، تاکید بر آموزش و ایجاد رشته ­های مرتبط و ارائه­ ی­ مشاور­ه­هایی در خصوص بازاریابی بیان شدند.

واژگان کلیدی : اقتصاد هنر، صنایع دستی، هنرهای سنتی، صنایع دستی رو به فراموشي، احیا، اصفهان