حقوق مالکیت معنوی درباره خلاقیت و میراث: مورد مطالعه صنعت مد

نویسندگان: کریستین بارر[1]
و سوفی دلبروئی ر[2]

چکیده: از آنجایی که به تازگی، پروژه های مختلف معطوف
شده به تعریف و تقویت حقوق مالکیت در صنعت مد مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند،
بسیاری از مقالات به مسئله حقوق مالکیت در این صنعت اختصاص یافته اند. مقاله ما،
مشکلات را از نقطه نظر خاصی مورد ملاحظه قرار می دهد؛ این مقاله بر رابطه بین حقوق
مالکیت و خلاقیت تمرکز می کند. با این حال اگر حقوق مالکیت، تخصیص اکثر کالاهای
صنعتی رایج را بدون هیچگونه مشکل خاصی ممکن سازد، زمانی که این کالاها برای
کالاهای خلاق مورد استفاده قرار گیرند، مشکلات جدیدی به وجود می آید. بنابراین
برای ما، تداوم یک سیستم کوچک از حقوق مالیکت معنوی^[3]
در صنعت مد عمدتاً ناشی از بهره وری آن نمی باشد بلکه از ویژگی های ورودی هایی است
که در فرآیند تولید خلاق مورد استفاده قرار می گیرند. این ویژگی ها، محدودیت های
شدیدی را برای تعریف، صدور مجوز، مشروعیت قانونی، قابلیت اجرا، ارزیابی و تبادل
حقوق مالکیت وضع می کند. به این ترتیب، بازیگران
اقتصادی مختلف به منظور کسب درآمد، انواع گوناگونی از رفتار استراتژیک را توسعه می
دهند و می توانند تلاش کنند از حقوق کپی رایت، علائم تجاری، دارایی های جدید،
دارایی های قدیمی (میراث)، دارایی های خصوصی یا جمعی و غیره محافظت کنند. ویژگی
های نهادی این صنعت خاص مانند مدل های مدیریت، نوع مالکیت، اندازه شرکت ها،…. به
مدل های تاریخی مختلف مدیریت از طریق حقوق مالکیت معنوی منتهی می گردد. به طور
خاص، گروه های مالی که مد را با صنایع لوکس جدید تلفیق می کنند، در حال حاضر سعی
در اجرای حقوق مالیکت معنوی جدید و حرکت به سمت یک سیستم قوی تر از حقوق مالیکت
معنوی دارند اما مدل مدیریت مسیر مد، مانع این پروژه می شود.

[1] Christian
Barre`re

[2] Sophie
Delabruye`re

[3] IPRs) Intellectual Property Rights)