شهرهای خلاق، فضاهای خلاق و سیاست شهری

نویسنده: گریم ایوانز[1]

چکیده: این مقاله نتایج یک مطالعه بین المللی سیاست های استراتژی خلاق را بر اساس بررسی طرح های ابتکاری و طرح های شهری بخش عمومی و دلایل منطقی آن ارائه می دهد. این مقاله دامنه و مقیاس خوشه های به اصطلاح جدید صنعتی را در محله های فرهنگی و خلاق و زیرمجموعه مراکز خلاقیت که موضوع مداخلات سیاستی و سرمایه گذاری دولتی و خصوصی است، در نظر می گیرد. گسترش معنایی و نمادین صنایع فرهنگی و تمرکز آنها در مناطق رو به زوال شهری و صنعتی سابق ، به صنایع خلاق و اکنون به اقتصاد دانش و تجربه ، از نظر اقتصادی ، بخشی و مکانی آشکار می شود. این تحلیل یک فرایند رشد اقتصادی جدید است، که توسط مداخلات اقتصادی قدیمی صنعتی و سیاست منطقی به دست می آید. اینها برای توجیه توسعه مجدد مناطق صنعتی و سابق با استفاده از شهرهای مرکزی خلاق/دانش بعنوان  یک نوش دارو  برای پیاده سازی برنامه های گسترش شهر بزرگتر، استفاده می شود.

[1] Graeme Evans