طراحی مکان سوم با قابلیت جذب طبقه خلاق (طراحی مرکز هنری- علمی در شهر اصفهان)
چکیده: مسالهی اصلی در شهرهای امروز ایران کمبود بیش از پیش فضاهای گذران اوقات فراغت به عنوان مکان سوم و پاسخگو نبودن این فضاها به نیاز انسان به عنوان یک موجود اجتماعی میباشد. در شرایط کنونی با افزایش روزافزون جمعیت و بالا رفتن فشارهای روانی ناشی از زندگی شهری، نیاز به مکانهایی به عنوان بستر تعاملات اجتماعی غیررسمی بیشتر احساس میشود. از طرفی در طراحیهای معماری و برنامهریزیهای شهری امروز، احساس انسان نسبت به مکان بسیار مورد توجه قرار گرفته است و طراحی برای گروههای مختلف اجتماعی به رقابت و چالشی میان این گروه از طراحان تبدیل گردیده است. با شکلگیری مبحث شهرهای خلاق و توجه بیشتر به طبقهی خلاق، اهمیت فضاهای هنری و علمی به عنوان بسترهای بروز خلاقیت برای این طبقه از جامعه افزایش یافته است و آنچه حائز اهمیت است فراهم کردن فضاهایی برای این طبقه از جامعه و ارتباط بیشتر این طبقه با سایر مردم میباشد. بنابراین بررسی این مساله نیازمند توجه جدی به معیارهای محیطی جاذب طبقهی خلاق است که اطلاعات مهمی را در اختیار معماران برای خلق مکانهای جاذب طبقهی خلاق در اختیار میگذارد.
منبع: پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران