کالای عمومی مضاعف: یک چهارچوب مفهومی برای ارزش های “تجربه مشترک” همراه با حفاظت از میراث
نویسندگان: کارین آ. سابل و روبرت کلینگ
چکیده:
این مقاله مدل کالای عمومی مضاعف را به عنوان نمودی از اثرات خارجی معرفی می کند که منجر به پیچیده شدن تصمیم گیری در زمینه میراث فرهنگی می شود. رفاه اجتماعی بر اساس منافع عمومی و خصوصی تولید خانوار از تجربه میراث فردی شکل می گیرد که به نوبه خود به سهم دارایی های تاریخی (یک کالای عمومی) و تلاش برای دستیابی (یک کالای خصوصی) وابسته است. دو اصل کلیدی مدل عبارتند از: ۱- ترکیبی از حفاظت تاریخی و دسترسی شخصی خانوار که در تولید تجربه فرهنگی مکمل یکدیگر هستند و ۲- یک «تجربه ی مشترک» متغیری است که بر رفاه فردی و جمعی تأثیر می گذارد. منافع عمومی تجربه خصوصی ، از “تجربه مشترک” به دست می آید که هویت فرهنگی و درک اجتماعی را تقویت می کند. این مدل شرایط بهره وری نهایی برای میزان ذخیره فیزیکی، میزان دسترسی و شدت دسترسی را فراهم می کند. این مدل نیاز به سیاست گذاری دوگانه به منظور اجتناب از تلاش های نامتوازن حفاظت از میراث را که موضوع نگرانی برخی مطالعات قبلی بوده است، مشخص می کند.